اینکوترمز چیست؟ آشنایی با انواع اینکوترمز

اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بین‌المللی یعنی مجموعه‌ای از اصطلاحات تجاری که از سوی اتاق بازرگانی بین‌المللی درباره مقررات تجاری بین‌المللی منتشر و تعریف می‌شود. از اینکوترمزها به صورت گسترده در معاملات و واردات و صادرات بین‌المللی استفاده می­شود.

بکارگیری اینکوترمزها توسط دادگاه­ها، نمایندگان تجاری، و وکلای بین‌المللی همواره ترویج می‌شود. اصول اینکوترمز با هدف انتقال ساده هزینه­ها، وظایف، و ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل بین‌المللی و ترخیص کالاها وضع شده است. اطلاع از این اصطلاحات برای هر کسی که در کار واردات و صادرات باشد، ضروری است. در ادامه به شرح و بررسی آنها خواهیم پرداخت.

چه اصطلاحاتی در اینکوترمز تعریف شده است؟

قواعد اینکوترمز در سراسر جهان برای تفسیر پر کاربردترین اصطلاحات تجارت بین‌المللی استفاده می­شوند. هدف اینکوترمزها کاهش ابهاماتی است که به دلیل استفاده از زبان‌های مختلف در کشورهای گوناگون پیش می‌آیند. بنابراین اینکوترمزها غالبا در قراردادهای بین‌المللی کاربرد دارند.

موارد مشمول قواعد اینکوترمز

موضوعات اصلی که در قواعد اینکوترمز مطرح هستند، بسیار گسترده بوده که از مهم‌ترین آنها هزینه‌ها، ریسک‌ها و تعهدات قراردادی می­باشند. به طور کلی، مباحث این قواعد عبارتند از:

1. تعیین حدود مسئولیت طرفین
2. تعیین هزینه‌های طرفین قرارداد
3. تعیین ریسک‌های احتمالی در فرایند تجارت ما بین طرفین
4. تعیین روش حمل و نقل کالاها در فرایند واردات و صادرات ما بین طرفین
5. جلوگیری از ایجاد اختلافات ناشی از تفسیر اشتباه اصطلاحات بکار رفته در قراردادها

این بدین معناست که قواعد اینکوترمز در مواردی از جمله: حمل و ترخیص کالا، واردات و صادرات، تعیین مسئولیت پرداخت و ریسک حمل و نقل کالا در مراحل مختلف انتقال آن ورود پیدا می­کنند.

انواع اینکوترمز

ترم های اینکوترمز شامل 4 گروه اصلی است که عبارتند از:

گروه E در اینکوترمز (تحویل کالا در مبدأ)

این اصطلاحات برای کالاهایی است که صدور آنها از کشور مبدأ شروع می‌شود.

الف) اینکوترمز EXW از روش های حمل و نقل هوایی است و بدین معناست که فروشنده باید کالاها را در محل کار خود از جمله: انبار، کارگاه یا کارخانه تحویل دهد.

ب) فروشنده تعهدی در قبال روش حمل و نقل و ترخیص کالا از گمرک

ج) تمامی خطرات احتمالی ناشی از حمل کالا از محل کار فروشنده به خریدار محول می‌شود.

گروه F در اینکوترمز (تحویل کالا به خریدار بدون کرایه حمل)

در این گروه از اینکوترمز تحویل کالا در فرودگاه و بندر کشور مبدأ بوده و مسئولیت حمل و نقل کالا با خریدار است.

FCA  (تحویل به حمل کننده)

الف) این گروه از اینکوترمز مربوط به حمل و نقل زمینی می­باشد. بدین معنا که مسئولیت فروشنده فقط تا زمان تحویل کالا به حمل کننده است.

ب) در صورت عدم تعیین محل مقرر از طرف خریدار، فروشنده می‌تواند محلی را در جایی که کالا را به حامل تحویل می‌دهد، انتخاب کند.

FAS  (تحویل در کنار کشتی)

الف) بدین معنا که مسئولیت فروشنده تا زمانی است که کالا را در بندر به خریدار تحویل می‌دهد، و دیگر تعهد حمل و نقل و هزینه­های آن را ندارد.

ب) در این مسیر پس از تحویل کالا، مسئولیت بروز هرگونه مشکلی مسئولیت با خریدار است.

FOB  (تحویل روی عرشه کشتی)

الف) این اینکوترمز یعنی اینکه مسئولیت فروشنده هنگامی که کالا را در بندر تعیین شده از نرده کشتی عبور دهد، تمام شده است.

ب) از اینجا به بعد هزینه حمل و نقل کالا و یا مسئولیت فقدان آنها بر عهده خریدار می­باشد.

گروه C (تحویل کالا در مبدا با کرایه حمل و نقل)

 CFR (هزینه حمل و نقل کالا)

الف) در این گروه اینکوترمز فروشنده باید هزینه از پیش تعیین شده حمل کالا از مبدا تا بندر مقصد را پرداخت کند.

ب) مسئولیت فقدان کالا و یا هزینه‌های جانبی آن از زمان تحویل کالا با خریدار است.

CIF  (بیمه و هزینه حمل و نقل)

الف) این گروه از اینکوترمز بدین معناست که فروشنده وظایف گروه CFR را دارد.

ب) همچنین علاوه بر هزینه حمل کالا، هزینه بیمه دریایی و خسارت احتمالی بر عهده فروشنده است و او فقط موظف به پرداخت حداقل بیمه برای انتقال کالا می‌باشد.

CPT  (کرایه حمل کالا تا مقصد)

الف) در این گروه اینکوترمز، هزینه حمل کالا تا مقصد بر عهده فروشنده است.

ب) مسئولیت فقدان و یا خسارات احتمالی کالا از زمانی که مسئولیت کالا با حامل است، با خریدار می­باشد.

CIP  (حمل کالا تا مقصد با بیمه)

الف) در این گروه اینکوترمز که برای حمل هوایی است؛ هزینه حمل کالا تا مقصد به همراه بیمه با فروشنده می‌باشد.

ب) علاوه بر این، باید برای خسارات احتمالی یا فقدان کالا بیمه تهیه کرده و هزینه آن را بپردازد.

ج) تفاوت آن با ترم CIP، در این است که آنجا فروشنده ملزم به پرداخت حداقل بیمه بود.

گروه D (تحویل کالا در مقصد)

گروه D مربوط به موارد تحویل کالا در مقصد بوده که شامل 5 دسته‌بندی است.

DAF  (تحویل در مرز تعیین شده)

الف) مسئولیت فروشنده تا زمان ترخیص کالا برای صدور آن است.

ب) در این ترم باید مرز حتما به طور دقیق مشخص شده و از هر مرز همسایه با کشور صادر کننده می‌توان استفاده کرد.

DES  (تحویل کشتی بندر مقصد مشخص شده)

الف) این اصطلاح برای آبراه داخلی یا حمل دریایی استفاده می‌شود. مسئولیت فروشنده برای تحویل کالا تا زمانی است که آن را پیش از ترخیص برای ورود به بندر تعیین شده، روی عرشه کشتی به خریدار تحویل دهد.

ب) در این ترم از اینکوترمز، فروشنده باید احتمال فقدان یا خسارت کالا را تا آوردن به بندر به عهده بگیرد.

DEQ  (تحویل در اسکله تعیین شده)

الف) وظیفه فروشنده برای تحویل کالا تا زمانی است که آن را پس از ترخیص در بندر به خریدار تحویل دهد. ب) فروشنده باید عوارض، مالیات کالا و خسارات احتمالی تا رساندن کالا به اسکله را به عهده بگیرد.

DDU  (تحویل کالا در مقصد بدون حقوق و عوارض)

الف) این اینکوترمز بدین معناست که مسئولیت فروشنده هنگامی که کالا در محل تعیین شده به خریدار محول شود، به پایان می‌رسد.

ب) فروشنده باید هزینه تشریفات گمرکی را متقبل شود.

ج) فروشنده تمام مسئولیت ارسال کالا به مقصد، به جز مالیات و عوارض گمرکی و دیگر هزینه‌های ورود را بر عهده می­گیرد.

DDP  (تحویل کالا در مقصد با حقوق و عوارض)

الف) در این نوع از اینکوترمز، مسئولیت فروشنده تا زمان تحویل کالا در محل معین به خریدار است.

ب) فروشنده باید هزینه عوارض گمرکی، مالیات، و خسارات احتمالی کالا یا فقدان آن را به عهده بگیرد.

* توجه داشته باشید که در میان انواع ترم­های اینکوترمز، EXW کمترین مسئولیت و DDP بیشترین مسئولیت را برای فروشنده دارد.

سخن آخر

در این مقاله با انواع اینکوترمز آشنا شده و معنی هر کدام را بررسی کردیم. شما عزیزان میتوانید جهت دریافت اطلاعات بیشتر با مشاورین شرکت ترخیص کالا آریاناجم در ارتباط باشید. همچنین جهت اطلاع از آخرین اخبار و اطلاعیه های گمرکی، پیج اینستاگرام آریاناجم را دنبال نمایید.